Ben İki Günlük Aşkların İnsanı Değilim...

Aşkımı
verdim sana yüreğimi verdim. Aşk sendin sen yüreğimdin. her atışı senin
iki hecelik ismini fısıldardı, kimse bilmezdi ama sen duyardın.
Hak etmiş miydin bunu böyle derin bir aşkı? Sevgiyi hak etmiş miydin?
Geç kalınmış bir soru bu. Nasıl hissetiysem öyle yaşadım ben aşkımı
yüreğimi teslim etmiş olmasaydım sana, bunun adı aşk olmazdı zaten.
Böyle yaşadım hep beğensende beğenmesende. Hesaplı aşklar bana göre
değildi. Ne verirsem onu alırım diyenlerden olmadım. Senin için attı
yüreğim bunu söylemekten hiç çekinmedim.
Umutlarımı, hayallerimi verdim sana. Bir gelecek düşledim seninle yarım
aşkları kaç kovala oyunlarını, göstermelik aşkları bırakıp bir kenara.
Bugünü dolu dolu yaşarken yarına dair hayaller, umutlar besledim.
Hepsinde sen vardın sensiz olmayacaktım. Bugünüde yarınıda seninle
yaşayacaktım.
Ruhumu verdim sana bedenimi verdim, olmadığım zamanlarda ruhumu
bıraktım sana yalnız kalmasın diye. Çünkü sensiz olmazdı ruhum içimi
sıkıntılar basardı. Bu yüzden özgür bırakırdım hep onu ve ruhumun
gideceği tek yer senin yanındı.
Ya bedenim! gözlerim gördüğü hiçbirşeyi ayırt edemezdi sensizken.
Ellerim dokunmazdı hiçbir şeye, yürümezdi bacaklarım senin olmadığın
yollarda. Sana her dokunuşum yeniden doğuşum olurdu benim.
Hayatımı verdim sana "can" deseydin onu da alırdın benden gözümü bile
kırpmadan. Zaten aşk bu değil midir? Sevgiliye dokunduğun anda ölsem
umrumda değil demek değil midir? Bunu diyemiyorsan eğer niye yaşıyorsun
ki aşkı?
Bütün bunlar yetmedi sana biliyorum. Yetseydi eğer şimdi bunları san
yazıyor olmazdım. İsyan sanma bunları ben hayatı sende aradım. Belki
küçük bir şey yeterli olacaktı her şey için. Her zaman ki gibi sen
istedin bitti.
Ama sana olan sevdam, sana olan aşkım mezarda biter.
BEN İKİ GÜNLÜK AŞKLARIN İNSANI DEĞİLİM!!!