Resim

RESİM

Nedense bütün resimlerde ben,
Böyle mahzun ve perişan çıkarım..
Hep böyle hayata kapalı durur
Gülmesini unutmuş dudaklarım.

Artık canından bezmiş kimselerin
Hazin bakışı parlar gözlerimde
İçinden adamlar arabalar geçer
Çizgiler alnımda bir büyük cadde..

Aynada saçlarımı düzeltirim,
Bir perde iner yüzüme alçıdan.
O, bin mumluk ampullerin altında
Korkarım korkarım fotoğrafçıdan..

Bakışlarım gümüş camlara sorar
Elbisemin eskiliği belli mi?
Sonra karşıda, küçük bir noktaya
Dikerim kahverengi gözlerimi

Kabahat objektifte camda değil,
Onlara yaşlı gözlerle bakarım..
Nedense bütün resimlerimde ben
Böyle mahzun ve perişan çıkarım...

Ü.Y.Oğuzcan